Asset Publisher Asset Publisher

Najlepszą metodą poznawania przyrody jest edukacja przyrodniczo-leśna. Leśnictwo wychodząc naprzeciw wyzwaniom cywilizacyjnym XXI w dostosowuje lasy do pełnienia różnorodnych funkcji oczekiwanych przez społeczeństwo, powiększa, chroni zasoby leśne i wartości przyrodnicze lasu. Udostępnia lasy w sposób kontrolowany na cele społeczne. Najważniejszą, a zarazem najciekawszą formą są zajęcia prowadzone w terenie. Są one okazją do przekazania podstawowej wiedzy o lesie, rozpoznawaniu gatunków roślin.

CENTRUM EDUKACJI LEŚNEJ

Nadleśnictwo Wołów posiada Centrum Edukacji Leśnej w Tarchalicach, którego głównym zadaniem jest prowadzenie edukacji przyrodniczej dla dzieci i młodzieży. Odbywają się tu również liczne kursy, warsztaty, spotkania integracyjne i inne. Ośrodek tworzy: odrestaurowany budynek zaadaptowany z pomieszczeń socjalnych szkółki leśnej, zaopatrzony w bazę noclegową, wiatę zaopatrzoną w grill oraz przygotowane palenisko.

SZLAKI TURYSTYCZNE

W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa znajdują się piesze i rowerowe szlaki turystyczne, stanowiące łączniki między szlakami Parku Krajobrazowego „Dolina Jezierzycy" i pozostałymi szlakami. Wędrówkę przez Park możemy rozpocząć z kilku dogodnych punktów: z Wołowa lub z dowolnej wsi zlokalizowanej na obrzeżach parku. Turyści zmechanizowani z pewnością skorzystają z sieci dróg asfaltowych, a zwłaszcza przebiegającej przez środek parku malowniczej, śródleśnej drogi Wołów – Rudno – Wodnica – Boraszyn – Małowice – Ścinawa. Przy drodze tej znajdują się dwa miejsca postojowe. Pierwsze jadąc od Wołowa po lewej stronie, około 500 metrów od skraju lasu. Drugie – jadąc z Wołowa po prawej stronie ok. 500 metrów przed wsią Wodnica. Atrakcyjną trasę stanowi droga do wsi Wrzosy, odchodząca w miejscowości Rudno od szosy Wołów – Ścinawa. Droga ta wiedzie przez las, a następnie groblą między stawami. Przez teren Nadleśnictwa Wołów przebiega rozbudowana sieć szlaków turystycznych, do których można zaliczyć:

Szlak żółty16,60 km, przebiegający głównie przez tereny leśne od Wołowa do Orzeszkowa. Szlak wiedzie przez podmokłe łąki z pięknymi głowiastymi wierzbami (wiosną przejście przez łąki bez gumowych butów może być trudne), zarastające mokradła (miejsca rozrodu płazów) i sitowiska. Podczas wędrówki spotkać można sarny, myszkującego lisa lub czujne żurawie. Miłośnik ptaków spotkać tu może świergotka łąkowego, srokosza, pustułkę i myszołowa. Szlak przebiega przy rezerwacie „Uroczysko Wrzosy" z łęgami jesionowo – wiązowymi i starymi dębami. Teren ten wiosną pokrywa się kobiercem zawilców gajowych. Atrakcją mogą być ślady żerowania bobrów. Przy stawie górnym przy piaszczystej drodze spotkać można żmiję zygzakowatą wygrzewającą się wśród wrzosów. Stając na grobli między stawami (Górnym i Dolnym) przy odrobinie szczęścia można zaobserwować polujące bieliki, rybołowy, czaple i kormorany. Zobaczyć też można gnieżdżące się tu łabędzie nieme, gęgawy, kaczki, błotniaki stawowe i perkozy.
Szlak czerwony– 14,70 km, przebiegający ze Wsi Orzeszków do Wołowa. Szlak ten pokazuje piękno rzeki Jezierzyca (od której park krajobrazowy przyjął swą nazwę) wraz z jej bystrymi wodami i skarpami. W skarpach tych swe norki mają zimorodki. Dalej szlak przebiega malowniczymi łąkami ze świergotkami, myszołowami, pustułkami oraz żurawiami.
Szlak niebieski– archeologiczny – 19,20 km ciągnący się od wsi Lubiąż po wieś Krzelów. Początkowo biegnie on najpierw przez obszar rozległych pól uprawnych latem pachnących ziołami. W okresie tym wieczorami można usłyszeć tu nawoływania przepiórek. Dalej rozlegają się łąki z bekasami, czajkami i bocianami białymi. Spotkać tu też można sarny, jelenie i daniele. Rosną tu piękne storczyki. We wsi Tarchalice natrafiamy na ośrodek starożytnego hutnictwa. Pozostałości po pradawnych piecach - dymarkach ulokowane są nad brzegiem starorzecza. Teren starorzecza obfituje we florę wodną (m. in. salwinię pływającą) spotkać też tu można ślady żerowania bobrów w postaci powalonych drzew. We wsi Konary znajduje się obelisk z tablicą pamiątkową twórcy pierwszej na świecie cukrowni produkującej cukier z buraków cukrowych. W dalszej części szlak ten przebiega przez Wzgórza Wińskie interesujące ze względów historycznych i przyrodniczych. Mocno pofałdowana rzeźba terenu sprzyja rozwojowi kserotermicznych gatunków roślin (jak dziewięćsił bezłodygowy). W przeszłości teren ten porastały winne latorośle znajdujące się do dzisiejszego dnia w herbie Wińska. Dalej po drodze mijamy wieś Głębowice z pięknym zespołem klasztornym ojców Karmelitów. Flora drzew otaczającego parku przypałacowego należy do najciekawszych na Dolnym Śląsku.
Szlak niebieski- 21,10 km, przebiegający pętlą od Wołowa przez Rudno, Mojęcice, Stobno do Wołowa. Szlak biegnie przez malownicze tereny polno – leśne. Szczególnie atrakcyjne są zróżnicowane lasy. Po drodze spotkać można lelka kozodoja, puszczyka, dzięcioła czarnego i gila. Nie lada atrakcję stanowią dudki.
Szlak zielony– 27,0 km. Na trasie Wołów – Rudno – Dębno – Domaszków - Gliniany – Lubiąż przebiegający przez łąki porośnięte ciekawymi, rzadkimi storczykami i wełniankami, oraz olchowe laski, gdzie wiosną usłyszeć można klangor żurawi. W maju, gdy kwitną konwalie las intensywnie pachnie. Na nadodrzańskiej skarpie w pobliżu wsi Gliniany znajduje się cmentarzysko pochodzące z okresu kultury łużyckiej. Koniec wsi zaznaczony jest kobiercem przebiśniegów pojawiających się najwcześniej zwiastując nadejście wiosny. Szczególnym mieszkańcem jest tu kania czarna i ruda. Gdy powoli zmierzamy do Lubiąża natrafimy na rezerwat „Odrzyska" który chroni salwinię pływającą i inne rośliny wodne. W samym Lubiążu natrafiamy na monumentalny, zabytkowy zespół opactwa cysterskiego – słynnego w całej Europie.

Ponadto Nadleśnictwo Wołów posiada świetlicę położoną przy siedzibie Nadleśnictwa, z rozbudowanym zapleczem kuchennym. Duża sala zaopatrzona jest w sprzęt multimedialny. Sala ta wykorzystywana jest w celach edukacyjnych i konferencyjnych. Przeprowadzane są w niej liczne szkolenia, narady, konferencje, seminaria, wystawy, ale również spotkania integracyjne. Klimat wszystkim spotkaniom nadaje bliskie sąsiedztwo lasu.